ការស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា ការប៉ះទង្គិះវត្ថុរឹងជាមួយនឹងក្បាលទារកញឹកញាប់ពេក ក្នុងកម្រិតមធ្យម ឬធ្ងន់ធ្ងរ អាចកើតមានបញ្ហាសរសៃប្រសាទ ឬហៅថាវិកលចរិកនៅពេលធំឡើង។
អ្នកជំនាញនៅសាកលវិទ្យាល័យ Oxford University មានប្រសាសន៍ថា ការប៉ះទង្គិចក្បាលក្នុងវ័យកុមារភាព អាចបង្កើនឱកាសនៃការកើតជំងឺផ្លូវចិត្ត ឬវិលកចរិក ជាពិសេសសម្រាប់ទារកដែលប៉ះទង្គិចម្តងហើយម្តងទៀត។
ក្នុងចំណោមមនុស្សដែលមានការប៉ះទង្គិះក្បាលធ្ងន់ធ្ងរចំនួន ៨០ភាគរយ អាចពិការភាពចាប់ពី ៤ ទៅ ៦ភាគរយ ហើយក្នុងចំណោមការប៉ះទង្គិច ៧០ភាគរយ អាចស្លាប់នៅវ័យ ៤១ ឆ្នាំ មានចាប់ពី ០,៨ ទៅ ១,៦ភាគរយ។ ចំពោះកុមារដែលប៉ះទង្គិចម្តងហើយម្តងទៀត ប្រឈមហានិភ័យពិការភាពរកើនឡើងហូតដល់ ៦ ទៅ ១២ភាគរយ។
លើសពីនេះ ក្នុងចំណោមកុមារ ៦០ភាគរយ អាចក្លាយទៅជាមនុស្សល្ងង់រៀនមិនចេះ ចាប់ពី ៩ ទៅ ១៤ភាគរយ ឬមានបញ្ហាខួរក្បាល ១២ ទៅ ១៩ភាគរយ។
ចំពោះការសិក្សាទៅលើមនុស្សជាងមួយលាននាក់ នៅប្រទេស ស៊ុយអែត បានរកឃើញថា អ្នកដែលប៉ះទង្គិចខួរក្បាលតាំងពីកុមារភាព និងកើតមានបញ្ហាផ្សេងៗនៅមុនអាហារ ២៥ឆ្នាំ។
ដូច្នេះហើយ ឪពុកម្តាយគ្រប់រូបគួរតែប្រុងប្រយ័ត្នឲ្យមែនទែន ចំពោះទារកដែលទើបនឹងចេះវា ព្រោះដំណាក់កាលនេះពួកគេរពិសខ្លាំងណាស់ ឃើញអ្វីក៏ចង់ចាប់ដែរ។ នេះហើយជាមូលហេតុដែលបណ្តោលឲ្យពួកគេងាយនឹង ដួល ហើយប៉ះទង្គិចជាមួយវត្ថុផ្សេង៕