ស៊ុត គឺជាអាហារមួយប្រភេទដែលសម្បូរសារធាតុចិញ្ចឹមក្នុងការជួយជំរុញឲ្យឆ្អឹងរបស់កុមារលូតលាស់បានល្អ និងជៀសផុតពីបញ្ហាក្រិនមិនព្រមធំ។ បើយោងតាមការសិក្សាដែលបានផ្សាយនៅក្នុងទស្សាវដ្តី Pediatrics បានបង្ហាញថា ការបន្ថែមស៊ុតទៅក្នុងរបបអាហារកុមារមួយថ្ងៃមួយគ្រាប់ជាប្រចាំ អាចកាត់បន្ថយភាពក្រិនរហូតដល់ទៅ ៤៧ភាគរយ។
ការសិក្សានេះ ក្រុមអ្នកជំនាញបានធ្វើការពិសោធន៍ទៅលើកុមារដែលមានអាយុ៦ខែដល់៩ខែ ដោយមួយក្រុមបន្ថែមស៊ុតមួយថ្ងៃមួយគ្រាប់ចូលទៅក្នុងរបបអាហារប្រចាំថ្ងៃ ហើយមួយក្រុមទៀតមិនបានបន្ថែមស៊ុតឡើយ។ បន្ទាប់ពីរយៈពេល៦ខែ បានបង្ហាញថា កុមារដែលបានទទួលទានស៊ុតមានការលូតលាស់ជាមធ្យម០,៦៣ភាគរយនៃទំហំរាងកាយទាំងមូល។ ចំណែកឯកុមារដែលមិនបានទទួលទានស៊ុតវិញ មានការលូតលាស់ត្រឹមតែ០,៣៩ភាគរយប៉ុណ្ណោះនៃទំហំរាងកាយទាំងមូល។
អ្នកជំនាញ Lannotti មានប្រសាសន៍ទៀតថា ស៊ុតសម្បូរទៅដោយអាហារូបត្ថម្ភដ៏ចំបាច់បំផុតដែលឪពុកម្តាយគ្រប់រូបគួរតែឲ្យកូនទទួលទានរាល់ថ្ងៃ៕
ខុសហើយបើចិញ្ចឹមកូនតាម 6វិធីខាងក្រោមនេះ
ឪពុកម្តាយ និងអាណាព្យាបាលជាច្រើននាក់អាចនឹងនៅមិនទាន់ដឹងខ្លួន ឬសង្កេតឃើញថាទង្វើ ឬរឿងដែលអ្នកអប់រំបង្រៀនដល់កូននោះ ក្លាយជាការធ្វើបាបគេទាំងដោយត្រង់ និងទាំងប្រយោលបែបយល់មិនដល់ទៅវិញ ដូច្នេះយើងនាំគ្នាមកមើលថា តើមានទង្វើណាខ្លះដែលអ្នកមិនគួរនាំយកទៅបង្រៀន ឬប្រើជាមួយកូនរបស់អ្នក?
1.កុំយកក្តីស្រមៃកាលពីនៅក្មេងរបស់អ្នកមកដាក់ធ្វើជាគោលដៅឱ្យកូនដើរតាម
គ្រប់គ្នាមានក្តីស្រមៃដែលអាចនឹងដូច និងមិនដូចគ្នា កូនរបស់អ្នកក៏អីុចឹងដែរ គេអាចនឹងមានក្តីស្រមៃ និងការនឹកគិតរបស់គេ ការនាំក្តីស្រមៃរបស់អ្នកមកធ្វើជាគោលដៅឱ្យកូនធ្វើតាមនោះជារឿងមួយដែលខុស ធ្វើឱ្យកូនមានអារម្មណ៍ទើសទាល់ និងអាចនឹងធ្វើឱ្យគេត្រូវទ្រាំធ្វើនូវអ្វីដែលគេមិនចូលចិត្តនោះអស់មួយជីវិត។
2.ប្រៀបធៀបកូនជាមួយក្មេងដទៃជាប្រចាំ
ការប្រៀបធៀបកូនខ្លួនឯងជាមួយក្មេងដទៃគ្រប់ពេលវេលា មិនថាក្នុងផ្នែកណាក៏ដោយ នឹងធ្វើឱ្យគេមានអារម្មណ៍ថារងសម្ពាធ មានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងមានចំណុចអន់ មានអារម្មណ៍ថាឪពុក-ម្តាយមិនស្រឡាញ់គេ តែទៅស្រឡាញ់អ្នកដទៃខ្លាំងជាង ធ្វើឱ្យគេមានអារម្មណ៍ទន់ជ្រាយ និងសម្តែងអាការចេញមកក្នុងបែបតតាំង។
3.រៀនគួរពិសេសច្រើនហួសពេក
ត្រឹមត្រូវហើយការរៀនគួរពិសេស ឬការរៀនជំនាញពិសេស ជារឿងដែលល្អ តែត្រូវសួរពីការស្ម័គ្រចិត្តអំពីកូនជាមុនសិន មិនមែនឱ្យគេគិតតែពីរៀនរហូតគ្មានពេលសម្រាក ឬធ្វើអ្វីផ្សេងនោះឡើយ។ ចូរកុំលួចពេលវេលាក្នុងជីវិតរបស់កូនទៅ ដោយកូនមិនយល់ព្រមឱ្យសោះ។
4.ការពារកូនជ្រុលពេក ប្រៀបដូចកែវក្នុងកញ្ច្រែងថ្ម
ការថែរក្សាការពារកូនជារឿងដែលឪពុកម្តាយគួរតែធ្វើ តែត្រូវការពារគេបែបផ្លូវកណ្តាល រឿងខ្លះត្រូវតែបណ្តោយឱ្យគេរៀនយល់ដឹងដោយខ្លួនឯង ឱ្យគេស្គាល់ចាញ់ និងឈ្នះ និងចេះកែខៃបញ្ហាដោយខ្លួនឯងមុននឹងស្រែកសុំការជួយពីអ្នកដទៃ។ អ្នកមិនអាចការពារកូនបានគ្រប់ពេលវេលា រហូតដល់ចុងបញ្ចប់នៃជីវិតរបស់គេបានឡើយ ដូច្នេះរឿងដែលល្អបំផុតគឺ ឱ្យគេចេះថែរក្សា ការពារខ្លួនឯងពីសង្គមដែលសាហាវឃោរឃៅនេះឱ្យបានដោយខ្លួនឯង។
5.មើលឃើញអ្វីដែលកូនស្រឡាញ់ អ្វីដែលកូនចូលចិត្តថា ជារឿងឥតប្រយោជន៍
ចំណង់ចំណូលចិត្ត និងភាពជំនាញថ្នឹករបស់មនុស្សយើងមិនដូចគ្នាទេ កូនរបស់អ្នកក៏អីុចឹងដែរ ការដែលគេមានភាពជំនាញថ្នឹក ឬចូលចិត្តធ្វើរឿងអ្វីមួយជាពិសេសនោះ អ្នកគួរតែបណ្តោយឱ្យគេរៀនយល់ដឹង និងធ្វើនូវរឿងនោះ តែបើស្ថិតនៅក្នុងវ័យរៀន ឬអំឡុងពេលដែលមិនសមរម្យក៏អាចនឹងប្រាប់គេ ឬអធិប្បាយពន្យល់គេដោយហេតុផល មិនមែនហាមប្រាមដាច់ខាត ឬមើលងាយ-មើលថោកលើអ្វីដែលកូនគិតភ្លាមៗនោះទេ។
6.ឱ្យដៃកូន
កូនអ្នកចេះធ្វើត្រូវបាន ក៏ច្បាស់ជាចេះធ្វើខុសបានដូចគ្នា អ្នកមានតួនាទីចង្អុលណែនាំបង្ហាញឱ្យគេបានរស់នៅក្នុងជីវិតដែលត្រឹមត្រូវតាមគន្លងធម៌។ ការឱ្យដៃកូន ឬពន្យុះកូនឱ្យធ្វើនូវអ្វីដែលមិនត្រឹមត្រូវ ឬកាន់ជើងកូនក្នុងរឿងដែលមិនសមរម្យជំនួសឱ្យការបង្ហាត់បង្រៀន ឬដាស់តឿននឹងធ្វើឱ្យគេបានចិត្ត និងមិនខ្លាចក្រែង ឬលែងចេះកោតគោរពអ្នកណាជាដើម។
6 ចំណុចខាងលើដែលបានរៀបរាប់មកនេះលោកឪពុកអ្នកម្តាយសម័យថ្មីគួរតែចៀសវាង និងមិនគួរមើលរំលងឡើយ ដើម្បីជីវិត និងអនាគតដ៍ល្អរបស់កូនៗនាពេលអនាគត៕
មនុស្សដែលប៉ះទង្គិះខួរក្បាលពេលនៅកុមារ អាចកើតមានជំងឺផ្លូវចិត្ត ឬវិកលចរិក
បើយោងតាមស្រាវជ្រាវបានឲ្យដឹងថា អ្នកដែលជួបបញ្ហាប៉ះទង្គិះខួរក្បាលធ្ងន់ធ្ងរ ក្នុងវ័យកុមារភាព អាចកើតមានវិបត្តិផ្លូវចិត្ត ឬជំងឺវិកលចរិក ទ្វេដងនៅថ្ងៃអនាគត។ អ្នកជំនាញនៅសាកលវិទ្យាល័យ Oxford University បានថ្លែងថា «ការប៉ះទង្គិះខួរក្បាលក្នុងវ័យកុមារភាព អាចកើតមានជំងឺផ្លូវចិត្ត ឬវិកលចរិក ជាពិសេសសម្រាប់អ្នកដែលរងរបួសក្បាលធ្ងន់ធ្ងរ ឬរបួសម្តងជាពីរដង»។
ការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា ក្នុងចំណោមមនុស្សដែលរងរបួសក្បាល ៨០ភាគរយ អាចពិការភាព (៤ ទៅ៦ភាគរយ) ហើយក្នុចំណោម ៧០ភាគរយ អាចស្លាប់នៅអាយុ ៤១ឆ្នាំ (មាន០,៨ ទៅ ១,៦ភាគរយ)។
សម្រាប់មនុស្សដែលរងរបួសម្តងជាពីរដង អាចជួបនឹងហានិភ័យពិការភាព (កើនឡើងពី ៦ ទៅ ១២ភាគ)។ ជាងនេះទៅទៀត នៅក្នុងចំណោមមនុស្ស ៦០ភាគរយ អាចរៀនមិនចេះ (កើនឡើងពី ៩ ទៅ ១៤ភាគរយ) ឬមានសុខភាពមិនល្អ (កើនឡើងពី ១២ ទៅ ១៩ភាគរយ)។
បើតាមការវិភាគទិន្នន័យរបស់ក្រុមអ្នកជំនាញ ទៅលើមនុស្សជាង១លាននាក់ នៅប្រទេសស៊ុយអែត ដែលកើតនៅចន្លោះឆ្នាំ ១៩៧៣ ទៅ ១៩៨៥ បានរកឃើញថា អ្នកដែលធ្លាប់រងរបួសក្បាលកាលពីកុមារភាព នឹងកើតមានបញ្ហាខួរក្បាលមុនអាយុ ២៥ឆ្នាំ។ ទោះជាយ៉ាងណា ក្រុមអ្នកជំនាញបានដាស់តឿនដល់ឱពុកម្តាយគ្រប់រូប ឲ្យចេះប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះសុវត្ថិភាពកូនៗឲ្យបានល្អ ដើម្បីគេចផុតពីបញ្ហាដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ៕
