ការបាត់បង់កូនដោយចៃដន្យនៅមុនសប្តាហ៍ទី ២០ នៃការមានផ្ទៃពោះ ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាការរលូតកូន។ ការរលូតកូនមានជិត ១៥ភាគរយនៃស្ត្រីមានផ្ទៃពោះទាំងអស់នៅជុំវិញពិភពលោក ដូច្នេះអ្នកឯកទេសផ្នែករោគស្ត្រី និងទារក គឺវេជ្ជបណ្ឌិត Bandita Sinha បានដាស់តឿនឲ្យស្ត្រីទាំងឡាយប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះកត្តាមួយចំនួន ដើម្បីកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការរលូតកូន។
កត្តាហ្សែន
ស្ទើរតែ ៦០ភាគរយនៃករណីរលូតកូនទាំងអស់ គឺកើតឡើងដោយសារតែភាពមិនប្រក្រតីនៃហ្សែន ដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ការវិវត្តនៃគភ៌។ ហានិភ័យនេះកើតឡើងកាន់តែខ្ពស់ ប្រសិនបើស្ត្រីមានផ្ទៃពោះមានអាយុកាន់តែច្រើន។
កើតជំងឺមហារីកស្បូន
ដុំសាច់មហារីក អាចធ្វើឲ្យស្បូនមានភាពមិនប្រក្រតី ហើយលទ្ធផលគភ៌អាចរបូតចេញមកបាន។ ហេតុនេះមុនពេលមានផ្ទៃពោះស្ត្រីត្រូវពិនិត្យ និងវះកាត់ព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ មុននឹងមានគម្រោងចង់បានកូន ដើម្បីកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការរលូត។
ស្ថានភាពវេជ្ជសាស្ត្រ
ជំងឺទឹកនោមផ្អែម គឺជាមូលហេតុចម្បងមួយទៀតនៃការរលូតកូន ក្នុងចំណោមស្ត្រីមានផ្ទៃពោះនៅវ័យក្មេង។ ក្រៅពីជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីត អតុល្យភាពអ័រម៉ូន…ក៏ជាបុព្វហេតុបណ្តោលឲ្យរលូតកូនដូចគ្នាដែរ។
ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំទន់ខ្សោយ
នៅពេលប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ មានភាពទន់ខ្សោយ មេរោគផ្សេងៗអាចវាយប្រហារចូលក្នុងរាងកាយបានយ៉ាងងាយ ហើយទារកអាចប្រឈមនឹងបញ្ហរលូតបានគ្រប់ពេល។
ដូច្នេះ អ្នកដែលមានស្ថានភាពបួនចំណុចដូចខាងលើនេះ គួរតែទៅពិគ្រោះយោបល់ជាមួយនឹងអ្នកជំនាញ និងធ្វើការព្យាបាលឲ្យត្រឹមត្រូវមុននឹងសម្រេចចិត្តយកកូន៕
