យោងតាមការសិក្សាជាច្រើនបានបង្ហាញថា អត្រានៃការធ្លាក់ចុះចំនួនមេជីវិតឈ្មោលចំពោះបុរសមានជិត ៣៥% ជារៀងរាល់ ១០ឆ្នាំ។ អ្នកស្រាវជ្រាវនៅអេស្ប៉ាញ បានអះអាងដែរថា អត្រានៃចំនួនមេជីវិតឈ្មោលធ្លាក់ចុះ ២ ទៅ ៣%ក្នុងមួយឆ្នាំ សូម្បីតែបុរសនៅវ័យក្មេងក៏ដោយ។
នេះជាការពិត ព្រោះប៉ុន្មានទសវត្សរ៍កន្លងមកនេះ អ្វីៗមានការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងខ្លាំង រួមទាំងបរិស្ថាន ទម្លាប់នៃការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ និងចំណីអាហារ។ ទាំងអស់នេះ គឺជាកត្តាដែលដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ធ្វើអោយអាក់ខានដល់ការផលិតគុណភាពមេជីវិតឈ្មោល។
ទោះជាយ៉ាងណាទារកកើតមកអាចខ្សោយមេជីវិតឈ្មោលពីកំណើត ដោយសារតែលក្ខខណ្ឌរស់នៅ៤ចំណុចរបស់អ្នកម្តាយអំឡុងពេលពពោះ៖
ការជក់បារី៖ ចំនួនមេជីវិតឈ្មោលអាចបាត់បង់ ១៥% ប៉ុន្តែបុរសដែលកើតចេញពីពោះម្តាយចេះជក់បារីនៅពេលមានផ្ទៃពោះ អាចជួបប្រទះនឹងបញ្ហាមេជីវិតឈ្មោលទាបជាង ៤១%។
ការរស់នៅ៖ ការរស់នៅរបស់អ្នកម្តាយ អាចប៉ះពាល់ដល់មេជីវិតឈ្មោលរបស់កូន។ ដូចគ្នានេះផងដែរ ស្ថានភាពនៃសុខភាពរបស់អ្នកម្តាយក្នុងអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ ក៏អាចប៉ះពាល់ដល់ចំនួនមេជីវិតឈ្មោលរបស់កូនប្រុសដូចគ្នា។
ភាពធាត់៖ ចំពោះអ្នកម្តាយដែលធាត់ អាចផ្តល់កំណើតអោយកូនប្រុសមានគុណភាពមេជីវិតឈ្មោលកម្រិតទាប។ ជាពិសេសបុរស ឬស្ត្រីដែលធាត់ពេក អាចប្រឈមនឹងការអត់កូន។
បរិស្ថាន៖ សារធាតុគីមីដែលនៅលាយឡំក្នុងបរស្ថានអាចរារាំងដល់អ័រម៉ូន Testosterone។ ដូចគ្នានេះផងដែរ ចំពោះអ្នកម្តាយដែលរស់នៅតំបន់ដែលមានបរិស្ថានមិនល្អ អាចធ្វើអោយកូនប្រុសកើតមកមានមេជីវិតឈ្មោលកម្រិតទាប៕
