អេកូ គឺជាការប្រើប្រាស់រលកសំលេងដែលមានប្រេងកង់ខ្ពស់ ដើម្បីផ្តល់រូបភាពពីសរីរាង្គខាងក្នុង និងរចនាសម្ព័ន្ធផ្ទៃក្នុងរបស់ទារក ដើម្បីឲ្យគ្រូពេទ្យអាចវិនិច្ឆ័យឃើញពីការវិវត្ត និងភាពមិនប្រក្រតីរបស់ទារកមិនទាន់កើត។ ក្នុងពេលឆ្លុះអេកូ គ្រូពេទ្យអាចពិនិត្យមើលការលូតលាស់ ចង្វាក់បេះដូង ទីតាំង បរិមាណទឹកភ្លោះ រួមទាំងសុវត្ថិភាពរបស់ទារកផងដែរ។
ការឆ្លុះអេកូ មិនធ្វើឲ្យមានការឈឺចាប់ និងបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់អ្នកម្តាយ និងកូននោះទេ។ ការឆ្លុះអេកូត្រូវបានបែងចែកជា៣ត្រីមាស ហើយនៅត្រីមាសនីមួយៗ អាចឲ្យយើងដឹងពីការវិវត្ត ភាពមិនប្រក្រតីចំពោះទារកបាន។
១.ការឆ្លុះអេកូនៅត្រីមាសទី១ (ទារកមានអាយុក្រោម ១៤សប្តាហ៍)
- អាចព្យាករណ៍ពីអាយុរបស់ទារក និងកាលបរិច្ឆេទថ្ងៃសម្រាល។
- ចំពោះអ្នកម្តាយដែលមានបញ្ហាហូរឈាមតាមទ្វារមាស ការឆ្លុះអេកូអាចប្រាប់ថា ទារកក្នុងផ្ទៃនៅរស់ទៅអត់។
- អាចដឹងថា អ្នកមានកូនភ្លោះ ឬកូនតែមួយ។
- អាចដឹងថា គភ៌កបង្កកំណើតក្នុងទីតាំងបានត្រឹមត្រូវ ឬអត់។
២.ការឆ្លុះអេកូនៅត្រីមាសទី២ (ការមានផ្ទៃពោះសប្តាហ៍ទី ១៤ ដល់២៨)
- អាចពិនិត្យដឹងពីការលូតលាស់របស់ទារក មានហានិភ័យយឺតយ៉ាវ ឬអត់។
- អាចពិនិត្យដឹងពីទីតាំងសុក និងបរិមាណទឹកភ្លោះគ្រប់គ្រាន់ឬទេ។
- អាចមើលឃើញភេទរបស់ទារក។
៣.ការឆ្លុះអេកូនៅត្រីមាសទី៣ (ទារកមានអាយុលើស ២៨សប្តាហ៍)
- ពិនិត្យដឹងស្ថានភាពសុក និងបរិមាណទឹកភ្លោះ។
- ពិនិត្យការលូតលាស់របស់ទារកមិនទាន់កើត។
- ព្យាករណ៍ពីទម្ងន់របស់ទារកមិនទាន់កើត ហើយអាចពិចារណាថា គួរសម្រាលកូនដោយធម្មជាតិ ឬវះកាត់។
ទាំងនេះហើយជាគុណសម្បត្តិនៃការឆ្លុះអេកូបានទៀងទាត់ ហើយក្នុងករណីដែលទារកជួបប្រទេះបញ្ហាខុសប្រក្រតីណាមួយកើតមានឡើង គ្រូពេទ្យអាចជួយសង្គ្រោះទារកបានទាន់ពេលវេលា៕
