អ្នកត្រូវដឹងថា ភាពស្លេកស្លាំងបណ្តោលមកពីអេម៉ូក្លូប៊ីន ឬកោសិកាឈាមក្រហមមានកម្រិតទាប ដែលធ្វើឲ្យលំហូរអុកស៊ីសែនទៅកាន់សរីរាង្គផ្សេងៗរបស់អ្នកម្តាយ ព្រមទាំងទារកមានភាពចុះខ្សោយ។ លទ្ធផល អ្នកម្តាយកើតមានភាពហត់នឿយ វិលមុខ ដួលសន្លប់ បេះដូងលោតញាប់ ចង្អោរ និងបាត់បង់ចំណង់អាហារ។ ចំពោះទារកវិញ អាចប្រឈមនឹងពិការភាពខ្ពស់ កើតមិនគ្រប់ខែ មានទ្ងន់ស្រាល ស្លាប់ក្នុងផ្ទៃ…។
ទោះជាយ៉ាងណាបញ្ហាស្លេកស្លាំងអាចការពារបាន គឺមុនពេលមានផ្ទៃពោះ អ្នកម្តាយគួរតែពិនិត្យរាងកាយ ថាមានជំងឺស្លេកស្លាំងឬអត់។ ប្រសិនបើភាពស្លេកស្លាំងត្រូវបានបង្កឡើងដោសារតែកង្វះជាតិដែក អ្នកគួរតែប្រើថ្នាំបំប៉ន ដើម្បីធ្វើឲ្យរាងកាយមានលក្ខណៈធម្មតាមុនពេលមានផ្ទៃពោះ។ នៅពេលមានផ្ទៃពោះ អ្នកគួរប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ ដើម្បីទទួលបានដំបូនន្មានល្អៗ និងការពារកុំឲ្យភាពស្លេកស្លាំងកើតមានឡើង។
ភាគច្រើនអ្នកម្តាយដែលកើតមានភាពស្លេកស្លាំង ដោយសារតែកង្វះជាតិដែក ដូច្នេះគ្រូពេទ្យនឹងផ្តល់ថ្នាំគ្រាប់ជាតិដែក ក្នុងពេលមានផ្ទៃពោះ និង ៦សប្តាហ៍ក្រោយពេលសម្រាល។ ចំពោះអ្នកម្តាយដែលកំពុងតែបំបៅដោះ គួរតែយកលេបថ្នាំជាតិដែក រហូតដល់ ៦ខែក្រោយពេលសម្រាល ដើម្បីការពាររាងកាយពីកង្វះជាតិដែក និងភាពស្លេកស្លាំង។
ទោះជាយ៉ាងណា អ្នកម្តាយក៏មិនត្រូវភ្លេចពីការថែទាំងសុខភាពឡើយ ដោយសម្រាកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ហើយប្រសិនបើមានជំងឺផ្សេងៗដែលបណ្តោលឲ្យបាត់បង់ឈាម គួរតែប្រញាប់ទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ ដើម្បីទទួលការព្យាបាលភ្លាមៗ។
លើសពីនេះរបបអាហារ ក៏អាចជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃភាពស្លេកស្លាំងផងដែរ ដោយសារតែវាអាចបំពេញបន្ថែមជាតិដែក សម្រាប់រាងកាយរបស់អ្នកម្តាយ។ អាហារដែលសម្បូរជាតិដែកមានដូចជា៖
ប្រូតេអ៊ីនសាច់ មាននៅក្នុងសាច់ជ្រូក សាច់មាន់ ស៊ុត ត្រី ទឹកដោះគោ និងអាហារសមុទ្រ។
ប្រូតេអ៊ីនរុក្ខជាតិ មាននៅក្នុងពពួកសណ្តែក និងផលិតផលធ្វើពីសណ្តែក ដូចជាតៅហ៊ូជាដើម។
ធញ្ញជាតិបន្លែ និងផ្លែឈើដូចជាអង្ករសំរូប ការ៉ុត ល្ពៅ ខាត់ណាផ្កាពណ៌ខៀវ។
លើសពីនេះ អ្នកម្តាយគួរតែបរិភោគអាហារដែលមានជាតិសរសៃ ព្រោះជាតិដែលអាចធ្វើឲ្យអ្នកម្តាយពិបាកក្នុងការបន្ទោរបង់ និងលាមកមានពណ៌ខ្មៅ៕
